Op een andere dag luisterde ik naar een radiopraatprogramma, toen een controversieel onderwerp weer eens ter sprake kwam - de bezorgdheid over het potentiële gevaar van een varkensgrieppandemie. Wat ze vervolgens zeiden, vond ik op zijn zachtst gezegd intrigerend. Volgens gezondheidsambtenaren lopen mensen die regelmatig een seizoensgriepprik krijgen twee keer zoveel kans om te bezwijken aan de h1n1 (a.k.a.. Waarom ben ik niet verbaasd!
Laten we eens kijken...
Als u nog twijfels had om af te zien van griepprikken, zou de bovenstaande verklaring reden genoeg moeten zijn. Bevatten gifstoffen en andere giftige toevoegingen zoals kwik, aluminium en Polysorbaat 80 (een veelgebruikt conserveringsmiddel) - hebben we nog meer vervuilende stoffen op aarde nodig? Bovenstaande staan niet in een specifieke volgorde. Ik zou waarschijnlijk meer redenen kunnen vinden, maar ik denk dat een dozijn al veel is.
Hier is een andere verklaring van een "gezondheidsambtenaar" (lees "spreekbuis") - het lijkt erop dat de Mexicaanse griep deze keer niet zo bedreigend is als eerder werd aangenomen, met minder ernstige symptomen - bijgevolg hoeft men zich absoluut geen zorgen te maken over het nemen van de prik omdat het huidige vaccin dat momenteel beschikbaar is, succesvol zal zijn tegen h1n1.
Het lijkt erop dat hun angstzaaierij een beetje te ver ging, dus hun verkoopstrategie is nu om u gerust te stellen over de effectiviteit en veiligheid van de huidige partij vaccins - wat te doen met een enorme partij vaccins die veel geld waard is, als te veel mensen weigeren ze in te nemen! Geef niet toe aan angstzaaierij en paniek, als het gaat om de Mexicaanse griep, de vogelgriep, of een ander soort nogal negatieve paniekzaaierij van bevooroordeelde organisaties - leer de feiten kennen.
Slotopmerking
In plaats daarvan volgt hier mijn verhaal over het krijgen van verplichte vaccinaties: Nadat ik in 1962 aan mijn eerste jaar op de middelbare school was begonnen, werd ik, samen met andere leerlingen, gedwongen vaccinaties te ondergaan - ik wist niet eens waarvoor ze dienden, we moesten ze gewoon hebben en niemand stelde er vragen over, omdat we zo'n vertrouwensvolle mensen waren (onze ouders, wel te verstaan). Welnu, kort nadat ik de prikken had gekregen, werd ik duizelig en stortte bijna in elkaar op de trap van de school. Gelukkig zagen anderen me en riepen om hulp. De verpleegster kwam en liet me minimaal 20 minuten op de trap zitten met mijn hoofd naar beneden voordat de misselijkheid wegtrok. Het was dicht - het had veel erger kunnen zijn - mijn lichaam trok zich natuurlijk niets aan van wat er in werd gespoten!
